De opleiding Sociaal Juridische Dienstverlening (hierna: SJD) is op dit moment bezig met een hernieuwing van het curriculum. Enerzijds is het belangrijk dat een toekomstige SJD’er goed kan luisteren en kan communiceren met een burger die vaak een vol hoofd heeft. De burger moet zich gehoord en ondersteund voelen door de SJD’er. Anderzijds is het belangrijk dat de SJD’er een goed puzzelgevoel heeft om uit vogelen welke wetten en regels exact van toepassing zijn in de situatie van de burger. Het is van belang dat studenten tijdens hun studie hiermee kunnen oefenen. Hiervoor is er in de hernieuwing van het SJD-curriculum speciale aandacht voor digitalisering, flexibilisering en duurzaamheid.
In de hernieuwing van het onderwijs valt het op dat een aantal collega’s weinig vertrouwen hebben in het blended aanbieden van de lesstof. Ten eerste komt naar voren dat studenten weinig gebruik lijken te maken van de blended mogelijkheden. Om te kijken wat daaraan te doen is wordt er binnen de opleiding nagegaan of de voorbereidende stof beter geïntegreerd kan worden in de lessen, en of er een juridische mogelijkheid is om dit te ondervangen. Daarnaast zien veel collega’s op tegen het werk dat met het aanbieden van blended onderwijs meekomt. Naast het gewone werk in beperkte schrijfuren jezelf een nieuwe tool eigen maken, er lesstof bij bedenken, en het zo omschrijven dat de collega’s het ook nog snappen, is soms best wel een ‘dingetje’. Om de hernieuwing van het curriculum verder te ondersteunen heeft de commissie blended[1] een inspiratievideo gemaakt met behulp van FeedbackFruits. De video zelf was bedoeld voor de docenten en degenen die het curriculum gaan herschrijven. Deze video toonde een geënsceneerd gesprek tussen een burger en een SJD’er, soms werd de video gepauzeerd en moest de kijker vragen beantwoorden over motiverende gespreksvoering. Daarnaast was deze video ook onderdeel van de plenaire bijeenkomst over blended learning binnen de faculteit Maatschappij en Recht. Onderwerpen van deze bijeenkomst waren onder andere hoe interactieve video’s en andere asynchrone leeropdrachten bij kunnen dragen aan het onderwijs, en hoe de studenten hierin meegenomen kunnen worden. Dit artikel geeft de uitkomsten van deze bijeenkomst.
Een van de eerste vragen in de bijeenkomst was of een interactieve video als huiswerk moest worden nabesproken in de les? Verschillende antwoorden kwamen ter sprake:
“ja, want je wil de denkfout van de student kunnen corrigeren en erkenning geven voor wat ze hebben gedaan”,
“het systeem zo inrichten dat de docent kan zien wie de interactieve video bekeken heeft”,
“ nee, niet nabespreken, wel een opdracht hebben in de les waar de kennis van de video voor nodig is. Dit zou bijvoorbeeld een rollenspel of casus kunnen zijn”,
“alleen de vragen beantwoorden die vooraf al gemaild zijn”,
“de studenten die het huiswerk hebben gemaakt mogen alleen vragen stellen, de rest van de studenten mag alleen kijken”.
De mening die iedereen met elkaar deelde was dat er in de les alleen dingen gedaan worden waar een docent voor nodig is. Een vraag die hierop volgde was hoe om te gaan met studenten die aan het begin van de studie nog geen regulerende vaardigheden hebben en het huiswerk niet maken. Is het mogelijk om dit juridisch te ondervangen of zijn er ook andere manieren waarop studenten de noodzaak van het huiswerk kunnen voelen? Bij het juridisch dichttimmeren ligt het gevaar dat de motivatie van de studenten extern komt te liggen. Het gevaar hierbij is dat hetgeen dat geleerd wordt tijdelijk wordt opgeslagen en niet in het langetermijngeheugen komt. Een voorbeeld hiervan zijn de topografieën die je vroeger bij aardrijkskunde moest leren. Weet iemand nog waar het rijtje ‘Groningen-Hoogezand-Sappemeer-Winschoten-Veendam-Stadskanaal’ ligt?
Daarnaast lijkt het voor docenten in de les soms nog ingewikkeld te zijn om te differentiëren tussen de studenten die wel en de studenten die niet het huiswerk hebben gemaakt. Het is verleidelijk (en gemakkelijk) om dan als docent extra aandacht te geven aan de groep die zich niet heeft voorbereid. Echter beloont de docent dan de studenten die het huiswerk niet maken. Hoe zou het zijn om de studenten die zich hebben voorbereid te belonen? Misschien met een leuke uitdagende opdracht en persoonlijke feedback van de docent? De studenten die het huiswerk niet gemaakt hebben voelen dan zeer waarschijnlijk wel de noodzaak om zich met het huiswerk bezig te houden. Immers geen huiswerk, betekent geen aandacht van de docent.
Tenslotte werd in de bijeenkomst ook stil gestaan bij belangrijke randvoorwaarden bij het succesvol verlopen van synchroon en asynchroon onderwijs. Uit de groep kwam naar voren dat het belangrijk is dat:
Al met al kwam in deze bijeenkomst over het gebruik van interactieve video’s in het onderwijs naar voren dat mits op de juiste manier ingezet interactieve video’s studenten actiever bezig laten zijn met de stof. Echter ook de docenten en onderwijsherschrijvers moeten ook aan de slag. Zij moeten van tevoren goed nagaan hoe ze de interactieve video’s, laten aansluiten in het huidige onderwijs (of hoe zij het asynchrone onderwijs laten samenvallen met het synchrone onderwijs). Vervolgens moeten zij dit later evalueren en bijsturen waar nodig. FeedbackFruits zijn zeker vruchten voor het onderwijs, alleen zo laaghangend is het niet. En nu na al het gepraat over fruit, ben ik benieuwd naar wat HBO-Rechten ons volgende maand ‘voorschotelt’.
Geschreven door Selina Vreugdenhil, onderdeel van het projectteam Blended Learning FMR en docent bij Social Work.
Je hebt nog geen lijsten, maak er eerst een aan.